Soylent green (1973)
Helly Cherry
Reprizirali smo kultni američki socijalno-ekološki SF "Soylent green" iz 1973. i uverili se da iako film nije baš sjajno ostario po pitanju produkcijskih vrednosti i te kako protežira aktuelnu temu i goreće pitanje čovečanstva.
Antiutopijski košmar u kome čovečanstvo grca od gladi jedući samo nešto što se zove "soylent green" i u kome su osnovne životne namirnice luksuz šarmanto je prikazan kroz retro futurizam i kadrove koji kao da su u postprodukciji prevučeni prašnjavom krpom. Film prikazuje i klasnu segregaciju po kojoj bagatuni mogu da priušte čak i jagode dok žene nazivaju "nameštajem" i koriste ih za laku zabavu. Heston kanališe tradicionalnog heroja koji dolazi u iskušenje da usred istrage pomalo i proživi elitističkim životom, a odličan šlagvort daje mu i poslednja uloga legendarnog Edvarda Dž. Robinsona koji u momentu dobrovoljne eutanazije pokazuje veliku emotivnu raskoš pružajući filmu jednu od nezaboravnih scena.
Neki elementi ovog filma omažirani su i u kasnijim ostvarenjima kao što je "Snowpiercer", a zanimljivo je da je ova "daleka" budućnost predviđena za 2022. godinu. Te godine se doduše nimo fizički među sobom izjeli, ali cenim da smo predano i posvećeno, raznim drugim destrukivnim alatkama, doveli sebe na rub izumiranja, bilo moralnog bilo fizičkog, tako da je ovaj film i imao kakav proročki efekat.
Radnja prati detektiva koga igra Čartlon Heston koji u prenaseljenom Njujorku, gde ljudi spavaju jedni preko drugih na stepeništu, lišenom svake humanosti i osnovnih resursa za život, istražuje ubistvo poznatog biznismena.
Antiutopijski košmar u kome čovečanstvo grca od gladi jedući samo nešto što se zove "soylent green" i u kome su osnovne životne namirnice luksuz šarmanto je prikazan kroz retro futurizam i kadrove koji kao da su u postprodukciji prevučeni prašnjavom krpom. Film prikazuje i klasnu segregaciju po kojoj bagatuni mogu da priušte čak i jagode dok žene nazivaju "nameštajem" i koriste ih za laku zabavu. Heston kanališe tradicionalnog heroja koji dolazi u iskušenje da usred istrage pomalo i proživi elitističkim životom, a odličan šlagvort daje mu i poslednja uloga legendarnog Edvarda Dž. Robinsona koji u momentu dobrovoljne eutanazije pokazuje veliku emotivnu raskoš pružajući filmu jednu od nezaboravnih scena.
Neki elementi ovog filma omažirani su i u kasnijim ostvarenjima kao što je "Snowpiercer", a zanimljivo je da je ova "daleka" budućnost predviđena za 2022. godinu. Te godine se doduše nimo fizički među sobom izjeli, ali cenim da smo predano i posvećeno, raznim drugim destrukivnim alatkama, doveli sebe na rub izumiranja, bilo moralnog bilo fizičkog, tako da je ovaj film i imao kakav proročki efekat.
Slobodan Novokmet