Ove godine je zamišljeni multimedijalni program dobio najavljivano pojačanje u stripadžijama koji su crtali za vreme projekcija filmova i nastupa bendova, dok su grafiteri dodali na atmosferi, nastavivši posao od prethodne godine. Zidovi su dobili nove grafite i murale, tako da je opšti utisak prisustva u nekakvo alt-horor getu bio još i jači nego prošle godine. Na tri mesta za projekcije i dva metal stejdža, horor je zgusnuo atmosferu tako da se mogla seći motornom testerom, bilo onom čuvenom iz Teksasa, ili nekom sklepanom u domaćoj radinosti.
Na štandu sa festivalskom robom su se mogle naći majice, maske, šeširi, ali i Crnosloveni, koji su tu izložili svoje bokseve, fanzine i knjigu Milana Kovačevića, „Vragovesti“. Komunikacija sa posetiocima je bila na visokom nivou, a Yog i Nevesta su svakom ponaosob strpljivo objašnjavali šta se može pronaći unutar korica njihovih izdanja. Orfelinova, kao i autorska izdanja Dejana Ognjanovića su dominirala štandom, kako i dolikuje ovakvom događaju, a tu su se našli i Mijazmični Predeli, moje malenkosti. Nekolicina fanova je već došla u majicama Crnoslovlje, što jasno ukazuje na popularnost ovog andergraund pank-metal projekta sa severa, koji svoju jaku fan bazu već ima i na jugu.
Da stvar bude bolja, u sali za projekcije se mogla videti i izložba praktičnih efekata talentovanog Miroslava Lakobrije, srpskog Toma Savinija. Komadi ljudskih, životinjskih i mutiranih tela i fotografije sa snimanja su činili većinski deo ove postavke, koja je bila sjajan final touch festa, koliko da atmosfera jače ožeže.
Da stvar bude bolja, u sali za projekcije se mogla videti i izložba praktičnih efekata talentovanog Miroslava Lakobrije, srpskog Toma Savinija. Komadi ljudskih, životinjskih i mutiranih tela i fotografije sa snimanja su činili većinski deo ove postavke, koja je bila sjajan final touch festa, koliko da atmosfera jače ožeže.
Nagrade za najbolji film, Zlatne Macole, su bile dodeljene u dve kategorije: najbolji dugometražni (ova se nagrada odnosila na strane filmove), kao i najbolji kratki iz domaće produkcije. Žiri u sastavu: Dejan Zečević, Nenad Bekvalac i Miroslav Lakobrija je imao nezgodan i težak zadatak, ali su donete odluke bile sasvim u skladu sa visoko postavljenim umetničkim standardima događaja. Prvu je osvojio brutalan „Megalomaniac“, belgijskog režisera, Karima Uleaža. Zlatnu macolu za kratak film je osvojio „Bdenje“, Marka Marinkovića, a nagradu je primila glavna glumica, sjajna Dina Arsić, koja bi lako mogla da postane nova scream queen srpske horor kinematografije.
 |
| foto: Nikola Tačić |
Na sve strane su se mogli sresti mnogi značajni ljudi koji su uz pomoć štapa i kanapa mukotrpno oblikovali srpsku horor scenu, koja itekako ima perjanica iz tamnih vilajeta mašte kreativaca.
Svakako se radi o festivalu ogromnog kreativnog potencijala i dometa, sa sjajnim umetničkim i programskim odabirom, a svako ko nije došao je samo na gubitku. Sledeće godine Slaughter mora da nastavi sa rastom i aktivnim građenjem srpske i regionalne horor scene, jer - tako je u mogućnosti!
Dejan Sklizović
